Sołek Adam

Adam Sołek, wychowanek ośrodka, był chłopcem o przenikliwym spojrzeniu, skrywającym jednak wrażliwą duszę, często zamyślony, obserwował świat z dystansu, ważąc każde słowo, każdy gest. Jego przeszłość, naznaczona trudnymi doświadczeniami, ukształtowała go na młodego człowieka ostrożnego, ale też niezwykle lojalnego, potrafiącego dostrzec piękno w najdrobniejszych rzeczach, w zachodzie słońca, w śpiewie ptaków, w uśmiechu drugiego człowieka. Mimo przeciwności losu, Adam nie tracił nadziei na lepsze jutro, wierząc, że dzięki determinacji i wsparciu innych, zdoła odnaleźć swoje miejsce w świecie, realizując marzenia, które nosił głęboko w sercu, chroniąc je przed złem tego świata.