Srzelecki Andrzej

Andrzej Srzelecki, postać naznaczona nieuchronnym upływem czasu, przemierzał rzeszowskie zaułki, niczym żywy duch przeszłości. W jego oczach, głębokich jak studnie, kryła się opowieść o utraconym kontakcie z 1963 roku, wspomnienie, które nigdy nie zbladło. Siwe włosy, swobodnie opadające na ramiona, oraz bruzdy na twarzy świadczyły o burzliwym życiu i nieustannym poszukiwaniu sensu. Był cieniem, który szedł przez świat, niosąc w sobie ciężar minionych lat i cichą nadzieję, że zerwane więzi kiedyś na nowo się splotą, choćby tylko w marzeniach.