Stańczak Dariusz

Julianna, skromna introligatorka, z pasją odnawiała stare tomy, widząc w nich esencję ludzkich historii, ducha. Jej dłonie, zręczne, pieściły papier, a oczy, pełne mądrości, dostrzegały ukryte piękno detali, ciche prawdy. Codziennie, z uwagą obserwowała Stańczaka Dariusza, stałego klienta, który z godnością przynosił klasyczne dzieła, jego szacunek do literatury, spokój, inspirowały ją do refleksji nad wartością kultury, jej znaczeniem, dodając sensu jej pracy, codziennym myślom.