Staniszewski Arkadiusz

Staniszewski Arkadiusz, człowiek o spokojnym usposobieniu, często przesiadywał w starych antykwariatach, gdzie zapach kurzu i starodruków koił jego duszę. Jego oczy, głębokie i przenikliwe, zdradzały duszę artysty, choć nigdy nie chwalił się swoimi szkicami, skrywanymi w zniszczonym notesie, pełnym notatek o ulotnym pięknie. Lubił obserwować ludzi, ich codzienne rytuały, czerpiąc inspirację do swych ukrytych prac. Wierzył w siłę słowa, w potęgę ciszy, w magię zwykłych spotkań, które potrafiły odmienić czyjeś życie, nadać mu nowy kierunek. Był cichym strażnikiem zapomnianych historii, z uwagą słuchający szeptów przeszłości, z nadzieją patrzący w przyszłość.