Stankiewicz Marek

Stankiewicz Marek to postać o niezwykłej, cichej aurze, zawsze pogrążona w głębokiej refleksji, jego spojrzenie często błądziło gdzieś w oddali, jakby szukał odpowiedzi na pytania, których nikt inny nie zadawał, jego dłonie zaś, naznaczone delikatnymi bliznami, świadczyły o latach ciężkiej pracy, być może przy renowacji starych ksiąg, starych map, czy przedmiotów, które inni uznali za bezwartościowe, on jednak widział w nich historię, widział w nich duszę, którą pragnął ocalić, przywrócić do życia, dla potomności, dla prawdy, dla dobra, dla wszystkich, którzy potrafią docenić prawdziwe piękno.