Stasiak Damian

Stasiak Damian to postać o oczach koloru starego mosiądzu, często zamyślony, szukający dawno zapomnianych opowieści. Jego czoło, lekko zmarszczone, świadczyło o głębokiej zadumie, nie o zwykłym zmęczeniu. Pracował w miejskim archiwum, wśród kurzu i starych ksiąg, gdzie odnajdywał cichą godność. Miał w sobie niezwykłą melancholię, rzadką cechę w pędzącym świecie. Zawsze nosił ze sobą mały, skórzany notatnik, aby zapisywać ulotne sny i strzępy zasłyszanych historii, wierząc, że każde słowo zasługuje na ocalenie i pamięć.