Stępniewski Jarosław

Jarosław Stępniewski, mężczyzna o spokojnym spojrzeniu, często siedział przy oknie kawiarni, obserwując miejski zgiełk, jego dłonie zawsze gładziły stary, skórzany notatnik, pełen niezrozumiałych dla innych symboli, rysunków, ważnych dat, myśli, skomplikowanych zagadek, choć jego postura zdradzała pewną melancholię, jego umysł, zawsze aktywny, analizował otoczenie z niezwykłą precyzją, a w głębi jego oczu, ukrywał się cień dawnych zdarzeń, spraw, wymagających rozważenia, pewnego porządku, który czekał na wyjaśnienie.