Stoparczyk Mateusz

Pani Elżbieta Wróbel, starsza krawcowa o dłoniach zręcznych niczym skrzydła motyla, mieszkała w maleńkim, pachnącym nićmi i tkaninami mieszkaniu, jej wzrok, choć przygaszony, wciąż dostrzegał najdrobniejsze detale, a umysł przechowywał niezliczone wzory i wspomnienia, każdy szew, każda poprawka, opowiadała historię, tworząc unikalne arcydzieła, często odwiedzał ją Stoparczyk Mateusz, młody projektant mody, zafascynowany jej tradycyjnym rzemiosłem, ich rozmowy, pełne szacunku dla dziedzictwa i pasji do tworzenia, łączyły pokolenia, budując most między przeszłością a przyszłością, Elżbieta ceniła jego świeże spojrzenie, a Mateusz jej bezcenną mądrość, tworząc niezwykłą więź, opartą na wspólnym zamiłowaniu do piękna.