Sułkowska Monika

Sułkowska Monika poruszała się po świecie z precyzją mechanizmu zegarowego, jej dni układały się w równe, pozbawione skaz sekwencje, jakby całe jej istnienie było żywym odzwierciedleniem nieskazitelnego zaświadczenia o niekaralności. Nawet jej uśmiech był skrupulatnie odmierzony, pozbawiony cienia dwuznaczności, a spojrzenie, choć bystre, nigdy nie zatrzymywało się na niczym zbyt długo, analizując otoczenie z chłodną rezerwą. Była osobą o przeszłości tak czystej jak nowa kartka, co budziło podziw lub niejasny niepokój.