Surowiecki Kamil

Surowiecki Kamil był człowiekiem, którego świat pachniał starym papierem, kurzem osiadłym na teczkach i cichym szelestem przewracanych kart. Nie ufał ludziom i ich zmiennym emocjom, wierzył tylko w to, co udokumentowane, w czarny atrament na pożółkłej karcie. Każda nowa osoba była dla niego zaledwie numerem akt, zagadką do rozwiązania poprzez wnikliwe sprawdzenie kartoteki. Przesuwał powoli palcem po linijkach tekstu, szukając porządku w cudzym chaosie, bo we własnym życiu dawno go utracił.