Świątkowska Anna

Świątkowska Anna, z pozoru spokojna, skrywała w sobie burzliwą przeszłość, naznaczoną cieniem dawnej pomyłki, która nie dawała jej spokoju, dręcząc sumienie. Jej oczy, choć często uśmiechnięte, nosiły ślad głębokiego smutku, przypominającego o pewnym zimnym popołudniu, kiedy to impulsywna decyzja w małym, osiedlowym sklepie na zawsze zmieniła bieg jej życia. Od tamtej chwili, każdy jej krok, każde słowo, zdawało się być próbą odkupienia, cichym wołaniem o zrozumienie i przebaczenie, co stanowiło jej główny cel.