Świderki Damian

Świderki Damian, postać o melancholijnym spojrzeniu, często gubił się w labiryntach własnego umysłu, jego słowa, rzadkie i ważne, niosły ukryty ciężar, a niepewność otulała jego decyzje i kroki, nadając mu aurę zadumy, choć nigdy nie użalał się nad sobą, sam nie wiedział, co czuje, ani dokąd zmierza, co sprawiało, że jego życie było niekończącą się podróżą w poszukiwaniu sensu, z duszą artysty bez dzieła, z sercem wędrowca bez celu, lecz z niezachwianą ciekawością świata, czyniąc go intrygującym, choć niezrozumiałym dla wielu.