Świt Maksymilian

Świt Maksymilian, postać o oczach barwy dojrzałego zboża, często spoglądał na horyzont, jego włosy, niczym kaskada miedzianych liści, opadały na ramiona, a delikatny uśmiech błąkał się po jego ustach, gdy myślał o przyszłości, pełnej niepewności, i nadziei, zawsze nosił przy sobie stary, wytarty notatnik, w którym zapisywał sny, marzenia, a także drobne obserwacje z codziennego życia, był duszą artysty, wrażliwego na piękno świata, na subtelne niuanse ludzkich emocji, często zastanawiał się nad sensem istnienia, nad przemijaniem, nad miłością, która, jak wierzył, była siłą napędową wszechświata.