Symonowicz Piotr

Symonowicz Piotr, postać o aparycji nieco zgarbionego bibliotekarza, spędzał długie godziny w swoim zakurzonym gabinecie, gdzie światło lampy naftowej rzucało blade cienie na stosy pergaminów, map, starych ksiąg, cichy szelest stron wypełniał powietrze, a on, z lupą w dłoni, badał każdy, nawet najmniejszy detal, dopracowując każdy szkic, każdą linię, każdy symbol, z niezwykłą precyzją, z niezachwianą cierpliwością, doprowadzając swoje dzieła do zwieńczenia kunsztu, do absolutnej perfekcji, nieśpiesznie, z wielkim zaangażowaniem, z głębokim oddaniem, z wielką pasją, z cichą satysfakcją, z wewnętrznym spokojem.