Syroka Jakub

Jakub Syroka był człowiekiem cichych nawyków i zapomnianych pasji, którego świat zamykał się w czterech ścianach zakurzonej pracowni. Powietrze pachniało tam starym papierem i atramentem, a jedynymi towarzyszami były milczące mapy i wiekowe księgi. Jakub Syroka posiadał przenikliwe spojrzenie, potrafiąc dostrzec najdrobniejszy szczegół na pożółkłych kartach, stanowiących jego największą miłość. Poruszał się bezszelestnie między regałami, a jego palce z niezwykłą delikatnością gładziły kruche strony manuskryptów. Był samotnikiem z wyboru, człowiekiem, dla którego historie ukryte w przedmiotach były ciekawsze niż rozmowy z ludźmi, dlatego rzadko opuszczał swoje królestwo. Zbierał okruchy przeszłości, układając z nich własną, cichą opowieść o minionych epokach.