Szarzyńska Joanna

Szarzyńska Joanna, kobieta o oczach koloru jesiennego nieba, nosiła w sobie ciężar przeszłości, który odcisnął piętno na jej delikatnej twarzy, nadając jej wyraz melancholii. Nakaz przez sąd do odbycia kary, choć okrył jej życie cieniem, nie złamał jednak jej ducha, Joanna pielęgnowała w sercu iskierkę niezłomnej nadziei, obietnicę nowego początku, wolności od dawnych błędów. Marzyła o świecie, gdzie mogłaby znowu oddychać pełną piersią, budując przyszłość na fundamentach refleksji i determinacji, z godnością i cichym uporem.