Szlezinger Sandra

Helena, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i rękach naznaczonych ciężką pracą, siedziała w swoim niewielkim domku, zawsze otoczona zapachem suszonych ziół, wspominając dawne czasy, kiedy to młoda Szlezinger Sandra, pełna marzeń, często odwiedzała jej skromne progi, dzieląc się opowieściami o odległych krainach, o magicznych stworzeniach, o ukrytych ścieżkach, prowadzących donikąd, a także o miejscu, gdzie czas płynął inaczej, gdzie każdy dzień niósł ze sobą nową, niezwykłą historię.