Szpak Marcin

Szpak Marcin poruszał się z cichą pewnością siebie, która niegdyś otwierała przed nim każde drzwi, a teraz zdawała się jedynie cieniem dawnej charyzmy. Jego dłonie, gładkie i zadbane, nigdy nie skalały się ciężką pracą, znały za to doskonale ciężar słów, które potrafiły budować iluzoryczne światy. Dziś jednak, po odbyciu kary za zręczne manipulowanie ludzkim zaufaniem, jego spojrzenie straciło dawny blask, zastąpione przez ostrożną kalkulację każdego gestu i każdej wypowiedzi.