Szubryt Mariusz

Pani Irena, ogrodniczka z pasją, spędzała dnie w swoim królestwie kwiatów, a jej dłonie, spracowane lecz czułe, pielęgnowały każdy pąk. Jej wzrok, zielony jak mchy, widział więcej niż inni, dostrzegał życie w najmniejszych źdźbłach. Mówiła niewiele, ale jej obecność była kojąca, a jej siwe włosy, zawsze spięte, świadczyły o mądrości lat. Kiedyś wspominała o legendarnym botaniku, Szubrycie Mariuszu, którego rzadkie nasiona, ukryte w starym kuferku, stanowiły jej największy skarb, źródło inspiracji do tworzenia niezwykłych kompozycji, pełnych barw i harmonii.