Szumotalski Patryk

Patryk Szumotalski, postać skryta w cieniu niezrozumienia, emanował aurą melancholii, jego spojrzenie zdradzało głębokie przemyślenia. Samotnik z wyboru, stronił od zgiełku i powierzchowności, preferując towarzystwo książek i muzyki, w nich odnajdywał ukojenie. Jego dni upływały na kontemplacji, analizowaniu świata, poszukiwaniu sensu w chaosie, choć na zewnątrz wydawał się obojętny. Wrażliwość ukrywał pod maską stoickiego spokoju, bał się zranienia, dlatego trzymał ludzi na dystans, tworząc wokół siebie mur niedostępności. Czasami tylko błysk w oku zdradzał jego prawdziwą naturę, artystyczną duszę, tęskniącą za pięknem i akceptacją, niestety skazaną na samotność.