Szweda Paulina

Szweda Paulina, kobieta o oczach koloru głębokiego turkusu, zawsze nosiła stary, wytarty płaszcz, co intrygowało sąsiadów. Jej włosy, niegdyś ognistorude, teraz przyprószone siwizną, splatały się w nieregularny warkocz, często wymykający się spod apaszki. Mieszkała w małym domku na skraju lasu, gdzie dnie spędzała na studiowaniu rzadkich ziół i starych ksiąg, szukając zapomnianych receptur. Nocą, z jej okien biło dziwne, pulsujące światło, co potęgowało plotki o niezwykłych zdolnościach. Dzieci z okolicy bały się podchodzić do jej posiadłości, choć nikomu nie zrobiła krzywdy, oferując ciepłą herbatę i opowieści o dawnych czasach.