Szydełko Olgierd

Olgierd Szydełko, postać naznaczona trzema latami głębokiej samotności, emanuje spokojną, niemal ascetyczną aurą. Jego spojrzenie, choć często skierowane w dal, kryje w sobie niewypowiedziane historie, ślady dawnych wyzwań. Dłonie Olgierda, niegdyś być może związane okolicznościami, teraz z precyzją rzeźbią w drewnie, tworząc miniaturowe światy pełne detali. Każdy ruch, każda linia, zdaje się być świadectwem cierpliwości i odnalezionego sensu. Olgierd rzadko wspomina o swej przeszłości, lecz jego milcząca obecność wypełnia przestrzeń, niosąc cichą mądrość, świadectwo wytrwałości i wewnętrznej przemiany. W rytmie pracy znajduje ukojenie, a jego sztuka staje się dialogiem z otoczeniem, do którego powraca na własnych zasadach.