Szydłowski Adam

Adam Szydłowski, postawny mężczyzna o zamyślonym spojrzeniu, nosił na twarzy cień dawnych trosk, jego dłonie, naznaczone pracą i życiem, często nerwowo bębniły o stół, wspomnienia, jak ciche echa, nawiedzały go w najmniej oczekiwanych momentach, choć starał się żyć dniem dzisiejszym, przeszłość, niczym niewidzialny łańcuch, ograniczała jego wolność, pewne decyzje, podjęte w afekcie, zaważyły na jego losie, odebrały mu możliwość swobodnego przemieszczania się, a to, paradoksalnie, w świecie pełnym możliwości, stanowiło barierę nie do pokonania, Adam, choć doświadczony przez życie, nie tracił nadziei na lepsze jutro.