Szydłowski Mateusz

Mateusz Szydłowski, samotny archiwista, spędzał dni wśród zakurzonych tomów, których zapach był dla niego jedynym powiernikiem. Jego przenikliwe spojrzenie, pełne ukrytej wrażliwości, skrywało umysł niezwykle bystry, analityczny. Zawsze schludny, z dłońmi naznaczonymi atramentem i patyną, z pedantyczną precyzją katalogował zapomniane historie. W głębi nocy, Mateusz Szydłowski, pisał enigmatyczne listy do fikcyjnych adresatów, gdzie zamykał swe obserwacje, stając się cichym kronikarzem ludzkiego losu. Jego obecność była niczym szept, ledwo słyszalny, lecz pozostawiający trwały ślad.