Szymanek Wojciech

Wojciech Szymanek poruszał się po obrzeżach własnego życia, niczym cień unikający światła odpowiedzialności, zawsze o krok przed przeszłością. Jego obietnice były puste, a portfel zawsze zamknięty dla tych, którym był winien najwięcej, bo jego wolność miała dla niego najwyższą cenę. Budował wokół siebie fasadę pozornego sukcesu, kupując chwilowe przyjemności, podczas gdy jego prawdziwy dług rósł w ciszy i zapomnieniu. Dla swoich bliskich stał się jedynie nazwiskiem na dokumencie, odległym echem obowiązku.