Tarant Michał

Profesor Ignacy Wierzyński, postać tajemnicza, o kruchej posturze, zawsze nosił okulary na czubku nosa, a jego spojrzenie, choć bystre, często zdawało się błądzić, zagubione w odmętach własnych myśli, pełnych skomplikowanych teorii, niezwykłych pomysłów. Mówiono, że jego pracownia, położona na obrzeżach miasta, skrywała sekrety, urządzenia, wynalazki, które mogłyby zmienić świat, ale on sam, pochłonięty pracą, rzadko opuszczał swoje królestwo, unikając zgiełku codzienności, ludzkich spojrzeń, niepotrzebnych konfrontacji, wspominając czasem o Michale Taranicie, dawno niewidzianym znajomym, którego losy, jak mawiał, były zawiłe, trudne do zrozumienia, pełne niespodzianek, paradoksów.