Targos Daniel

Alicja, starsza kobieta o przenikliwym spojrzeniu i zawsze lekko pochylonych ramionach, często siadywała przy oknie, obserwując deszcz. Jej dłonie, naznaczone bliznami czasu, delikatnie gładziły stary, wypłowiały album ze zdjęciami, w którym ukrywała wspomnienia z młodości. Czasami, gdy patrzyła na zamazane fotografie, przypominała sobie o Targosie Danielu, mężczyźnie z jej przeszłości, którego ślad zaginął wiele lat temu. Alicja nie wiedziała, gdzie teraz jest, ale jego obraz wciąż żył w jej myślach, niczym odległa, cicha melodia, która powracała w najmniej spodziewanych momentach, wypełniając jej serce nostalgią, delikatnym smutkiem.