Tetkowski Jarosław

Jarosław Tetkowski, człowiek o twarzy naznaczonej troską, spoglądał w dal, zamyślony, obciążony problemem, który go gnębił, sprawą niespłaconego zobowiązania. Jego ramiona, zwykle pełne energii, teraz opadły bezwładnie, ciężar finansowy przygniatał go z każdym dniem, odbierając radość życia, zakłócając sen. Przeszłość, pełna obietnic i nadziei, stała się teraz areną walki, walki o przetrwanie, walki o honor, walki z własnymi słabościami. Jarosław, niegdyś pewny siebie, teraz czuł się zagubiony, osaczony, potrzebujący wsparcia, potrzebujący rozwiązania, potrzebujący oddechu od presji, która go dusiła.