Tobiasiewicz Sabina

Sabina Tobiasiewicz, kobieta skryta w cieniu traumy, nosi w sobie ciężar niewypowiedzianego, ból, który ją definiuje, cierpienie, które zniekształciło jej spojrzenie na świat. Jej oczy, kiedyś pełne iskier, teraz gasną, odbijają jedynie mrok, wspomnienie wydarzenia, które odcisnęło piętno na jej psychice, zdarzenia, które odebrało jej niewinność. Sabina unika kontaktu, boi się bliskości, lęk ją paraliżuje, wspomnienie wraca w snach, prześladuje ją na jawie, nie dając chwili wytchnienia. Zamknięta w sobie, próbuje poskładać kawałki zniszczonej duszy, szukając ukojenia w samotności, w ciszy, w odosobnieniu od świata zewnętrznego, który przypomina jej o stracie.