Tomasik Rafał

Jerzy, człowiek o twarzy pooranej zmarszczkami, często przesiadywał w ciszy, jego wzrok, choć zmęczony, zdradzał głębię przemyśleń, lat doświadczeń, obserwacji ludzkich losów. Były sędzia, pamiętał wiele spraw, gdzie prawo splatało się z życiem, tworząc skomplikowane narracje, pełne dramatycznych zwrotów. Sprawa Tomasika Rafała, z długami pieniężnymi i licznymi wyrokami sądowymi, pozostała w jego pamięci jako symbol złożoności systemu, ludzkiej bezradności, nieuchronności konsekwencji, które zmieniają życie na zawsze, bezpowrotnie, z bezlitosną siłą.