Toporowski Patryk

Patryk Toporowski, mężczyzna o oczach pełnych zadumy, spędzał dnie w cichej pracowni, pieczołowicie restaurował stare mapy, zawsze z niezwykłą dbałością o detale. Dawne błędy, jak kiedyś zlekceważona opłata, ukształtowały jego charakter, nauczyły go skrupulatności i pokory. Jego dłonie, spierzchnięte od kleju, z niezwykłą precyzją łączyły rozerwane fragmenty, niczym próbował poskładać własne życie. Wierzył, że każdy detal zasługuje na uwagę, na naprawę, szukając w tym utraconego spokoju i wewnętrznej harmonii.