Tracz Mateusz

Mateusz Tracz czekał w chłodnym półmroku podziemnego parkingu, gdzie jedynym świadkiem jego transakcji miały być betonowe filary i gasnąca jarzeniówka. Przed nim lśnił samochód, którego nielegalne pochodzenie było tajemnicą równie mroczną jak to miejsce, pojazd pachnący nowością i cudzym nieszczęściem. Każdy odległy dźwięk niósł ze sobą echo potencjalnej katastrofy, a kluczyki w kieszeni zdawały się ciążyć niewspółmiernie do swojej wagi, bo Mateusz Tracz wiedział, że sprzedając ten wóz, sprzedaje fragment własnej duszy.