Turczynowicz Tomasz

Eleonora, z siwymi włosami upiętymi w kok i okularami na czubku nosa, była strażniczką zapomnianych opowieści, jej łagodne oczy widziały historię, spoczywającą na zakurzonych półkach biblioteki. Jej dłonie, pomimo wieku, zręcznie przewracały strony starych manuskryptów, a serce biło dla każdego, kto szukał wiedzy, kto zagłębiał się w przeszłość. Eleonora często wspominała Turczynowicza Tomasza, starego przyjaciela, z którym dzieliła pasję do genealogii, do odkrywania korzeni dawnych rodów, do snucia opowieści, ukrytych w starych księgach.