Turowski Rafał

Rafał Turowski był archiwistą cieni, człowiekiem, którego życie zdefiniował niewidzialny nakaz doprowadzenia do własnej przeszłości. Każdy szelest starego papieru przypominał mu o nierozwiązanych sprawach, a zapach kurzu niósł echo dawnych obietnic. Poruszał się z precyzją kogoś, kto od dawna ucieka, chociaż nikt go fizycznie nie ścigał, zdradzając napięcie jedynie w drgnieniu dłoni. Jego spojrzenie, zwykle utkwione w pożółkłych kartach, często błądziło ku oknu, jakby spodziewał się, że los w końcu upomni się o niego osobiście.