Tyll Paweł

Tyll Paweł był człowiekiem, który zawsze zdawał się uciekać, jego spojrzenie nerwowo omiatało tłum, a dłonie nigdy nie znajdowały spoczynku, wszystko przez ten jeden, nieustannie rosnący dług. To było brzemię cięższe niż zwykłe finanse, kamień przywiązany do duszy utkany z niespełnionych obietnic, cień zawiedzionych nadziei, który podążał za nim krok w krok. Tyll Paweł nosił swoje zobowiązania wypisane w zmarszczkach wokół oczu, w zgarbionych plecach i w cichym głosie, którym prosił o jeszcze trochę czasu.