Uchroński Dominik

Dominik Uchroński, postawny mężczyzna o melancholijnym spojrzeniu, przemierzał ulice miasta, jego kroki były powolne, jakby dźwigał na barkach ciężar całego świata, często zatrzymywał się, by obserwować ludzi, ich pośpiech, radość, smutek, chłonął te emocje, jak gąbka wodę, analizował je w skupieniu, czasem wyciągał notes, zapisywał krótkie spostrzeżenia, tworząc mozaikę ludzkich historii, jego twarz skrywała tajemnice, przeszłość naznaczoną bliznami, które nie chciały się zagoić, mimo to, w jego oczach tliła się iskierka nadziei, wiara w to, że gdzieś tam czeka na niego lepszy los, spokojniejsza przystań.