Uliasz Klaudia

Elara, zjawiskowa postać o oczach koloru starego mosiądzu, spędzała dni w zapomnianych archiwach, otoczona szeptem historii, kurzem i ciężkim zapachem pergaminu, w ciszy, która zdawała się być jej jedyną przyjaciółką. Jej delikatne dłonie, choć naznaczone wiekiem, z niezwykłą precyzją, przeglądały pożółkłe manuskrypty, szukając prawdy, którą inni dawno porzucili, być może nawet, jak Uliasz Klaudia, nieświadoma jej istnienia. Elara często zastanawiała się, dlaczego ludzie tak łatwo rezygnują z poszukiwań, odkładając na półkę to, co najważniejsze.