Urbanowicz Anna

Anna Urbanowicz, kobieta o smutnych oczach, spędza dni w celi, rozmyślając o przeszłości, analizując swoje błędy. Czas płynie powoli, wypełniony wspomnieniami, tęsknotą za wolnością, pragnieniem odkupienia. Codzienne czynności, takie jak jedzenie, spacer, czytanie, stają się rytuałami, mającymi pomóc przetrwać, zachować resztki nadziei, nie poddać się rozpaczy. Myśli o rodzinie, przyjaciołach, bliskich osobach, dodają jej sił, motywują do zmiany, do lepszego życia po wyjściu na wolność, do naprawienia wyrządzonych krzywd. Anna marzy o dniu, kiedy opuści mury więzienia, rozpocznie nowe życie, pełne pokory, szacunku dla innych, poświęcenia dla dobra wspólnego.