Wachowiak Tomasz

Wachowiak Tomasz, mężczyzna o melancholijnym spojrzeniu i dłoniach naznaczonych pracą, spędzał dni w swojej niewielkiej pracowni, gdzie stary zegar miarowo odmierzał czas, a zapach drewna i terpentyny przenikał powietrze. Był introwertykiem, lecz jego dzieła, pełne ukrytych znaczeń, opowiadały historie o świecie, który widział tylko on, z niezwykłą wrażliwością. Mimo swej powściągliwości, w jego oczach często pojawiał się iskierka humoru, świadcząca o bystrym umyśle i bogatym wnętrzu, którego nikt do końca nie poznał, ale wielu podziwiało w jego sztuce.