Wajdeczko Cyprian

Wajdeczko Cyprian, postać spowita głęboką tajemnicą, przemierzał świat z zamyślonym spojrzeniem. Jego wzrok często błądził w oddali, szukając odpowiedzi na niewypowiedziane pytania, których źródła nikt nie znał, nawet on sam. W jego milczeniu krył się ciężar niezrozumienia, niewyrażonej tęsknoty, pozostawał wiecznie pytający, niepewny. Dłonie, choć silne, wydawały się drżeć, jakby trzymały niewidzialny ciężar, czekając na objawienie, na wyjaśnienie. Wajdeczko Cyprian, zagadka dla siebie i otoczenia, wiecznie poszukiwał sensu, którego nigdy nie znajdował, a "nie znam powodu" stanowiło jego ciche, wewnętrzne credo.