Walczyk Bartek

Walczyk Bartek, postać z odległego świata baśni, zawsze nosił ze sobą starą, pożółkłą mapę, jej krawędzie były mocno postrzępione. Jego oczy, głębokie jak studnie, skrywały wieczne marzenia o odkrywaniu nieznanych lądów, a jego broda, siwa i długa, przypominała zimowy wodospad. Miał na sobie zgrzebną tunikę, brudną od kurzu długich podróży, a jego dłonie, zniszczone przez wiatr i słońce, były pełne blizn. Walczyk Bartek przemierzał krainy, szukając zapomnianych opowieści, zawsze z cichym uśmiechem na twarzy, gotowy do kolejnej przygody, choć jego serce tęskniło za spokojnym domem, którego nigdy nie miał.