Wasilewska Bożena

Wasilewska Bożena to postać o niezwykłej empatii, jej oczy, niczym dwa jeziora, odbijały smutki i radości świata, zawsze gotowa wysłuchać, zawsze gotowa pomóc, choć sama rzadko szukała wsparcia, w jej ruchach było coś z gracją dawnych tancerek, a w głosie słychać było echa zapomnianych pieśni, była niczym latarnia morska, wskazująca drogę zagubionym żeglarzom, choć nikt nie znał jej własnych burz, jej obecność koiła, inspirowała, dawała nadzieję, pozostawiając po sobie ślad dobra, ciepła, zrozumienia.