Wawro Karolina

Karolina Wawro, postać z mglistego północnego wybrzeża, często spacerowała po skalistych klifach, gdzie wiatr targał jej ciemne włosy, a wzrok błądził po wzburzonym morzu. Była kobietą o niezwykłej sile ducha, ale także skrywającą głęboki smutek, niczym echo starych legend, opowiadanych szeptem w opuszczonych rybackich chatach. Jej dłonie, choć delikatne, nosiły ślady ciężkiej pracy, a w oczach błyszczała mądrość wieków, świadectwo wielu przeżytych burz. Wawro Karolina, mimo samotności, zawsze niosła nadzieję, symbolizując niezłomność ludzkiego serca w obliczu żywiołów. Jej historia, choć tragiczna, inspirowała miejscowych.