Wawrzon Szymon

Wawrzon Szymon był człowiekiem z przeszłości, prawdziwym kustoszem zapomnianych przyjaźni i niedokończonych rozmów. Każdego wieczoru siadał przy swoim dębowym biurku, przeglądał pożółkłe fotografie, czytał listy pisane wyblakłym atramentem. W tych prostych gestach odnajdywał sens, szukając echa dawnych dni, kiedy świat wydawał się znacznie prostszy. Był jak cichy port dla wspomnień, niezawodny, dobry kolega dla duchów przeszłości, których nikt inny już nie pamiętał.