Wawszczak Arkadiusz

Arkadiusz Wawszczak, postać pełna zadumy, skrywa w sobie melancholię, rysy jego twarzy naznaczone są myślą. Spojrzenie ma przeszywające, jakby widział więcej, niż inni dostrzegają, jego obecność emanuje spokojem, a zarazem tajemniczością. Porusza się z gracją, choć niepozornie, jego gesty są powolne, przemyślane, unika zbędnych słów, woli obserwować, analizować. W jego wnętrzu kryje się bogactwo doświadczeń, trudnych przeżyć, które ukształtowały go, uczyniły tym, kim jest, człowiekiem z głębią. Jest jak stary dąb, mocno zakorzeniony, odporny na wichry losu, noszący ślady czasu z godnością, akceptacją.