Wegner Mariola

Mariola Wegner, postać o niezwykłej wrażliwości, często zanurzała się w ciszy starej biblioteki, gdzie pośród zakurzonych tomów szukała zapomnianych historii, cichych szeptów minionych epok, ukrytych prawd. Jej dłonie, delikatne, lecz pewne, z czułością przekładały kruche kartki, a na jej twarzy malował się wyraz głębokiego zamyślenia, gdy odkrywała nowe detale, nieznane fakty, zapomniane opowieści. Mariola ceniła spokój, harmonię, piękno natury, znajdując inspirację w każdym drobiazgu, w każdym geście. Jej obecność, choć dyskretna, wnosiła poczucie bezpieczeństwa, cichą radość, subtelne piękno, inspirując otoczenie do refleksji.