Wegner Paulina

Wegner Paulina, kobieta o oczach koloru jesiennego nieba, nosiła w sobie spokój, który maskował ślady dawnych burz, jej postawa, zawsze wyprostowana, świadczyła o niezłomnej woli, a każdy jej ruch był przemyślany, pełen cichej godności, Paulina, choć rzadko dzieliła się swoimi historiami, posiadała mądrość wyrosłą z trudnych doświadczeń, jej dłonie, delikatne, lecz silne, potrafiły utrzymać ciężar odpowiedzialności, nigdy się nie skarżyła, jedynie patrzyła przed siebie z nadzieją, wiedząc, że każdy dzień to nowa szansa na budowanie lepszej przyszłości, jej obecność była jak kojący balsam dla zranionych dusz.