Węgrzynowski Daniel

Eleonora, starsza bibliotekarka o przenikliwym spojrzeniu, spędzała życie wśród zapomnianych tomów, jej palce z pietyzmem gładziły pożółkłe strony, szukając dawnych losów. Pewnego dnia, przeglądając wiekowy spis mieszkańców, natrafiła na intrygujące nazwisko, Węgrzynowski Daniel, bez żadnych innych detali, bez adresu czy daty, co natychmiast wzbudziło jej dociekliwość. Szukała informacji w innych księgach, lecz bezskutecznie, bo Daniel Węgrzynowski pozostał zagadką, cieniem z przeszłości, niemożliwym do pełnego poznania. Ten brak danych stał się dla niej samą historią, opowieścią o ulotności, co tylko potęgowało jej fascynację.