Wenclewski Mikołaj

Wenclewski Mikołaj, postać o burzliwej przeszłości, często bywał oceniany przez pryzmat dawnych wybryków, choć w jego oczach tliła się iskra głębokiej refleksji, świadcząca o zmianie. Miał poszarzałą twarz, naznaczoną zmarszczkami, które rysowały mapę przeżytych doświadczeń, a jego dłonie, kiedyś sprawnie wywołujące zamęt, teraz z cierpliwością pielęgnowały mały ogródek, symbolizujący nowy początek. Jego opowieści, pełne barwnych anegdot, zawsze kończyły się cichym westchnieniem, przypominającym o ciężarze minionych lat, lecz niosącym nadzieję na spokojną przyszłość, wolną od wszelkich rozrób.