Wendziwulska Aneta

Wendziwulska Aneta, postać z pogranicza snu i jawy, często przemierzała mgliste uliczki starego miasta, szukając natchnienia w cichych zakamarkach. Jej przenikliwe spojrzenie, pełne ukrytej wrażliwości, dostrzegało piękno w najmniejszych detalach, w opadłych liściach, w kroplach deszczu na szybie, w szeptach wiatru. Była niczym kameleon, zmieniająca barwy w zależności od nastroju chwili, lecz zawsze wierna swojej artystycznej duszy, kreującej światy pełne subtelnych emocji, barwnych wizji, głębokich refleksji. Jej obecność, choć często niezauważalna, pozostawiała trwały ślad w sercach tych, którzy mieli szczęście ją poznać, poczuć jej niezwykłą aurę.